Pod nieobecność męża Nina spędza dzień spacerując bez celu po Belgradzie. Spotyka Dragana – młodego mężczyznę, który od tej pory będzie jej towarzyszył. Między parą nawiązuje się romans. Obraz Petrovića porusza temat miłości, samotności i przemijania. „Ukazane tu działania nie są wyrazem zewnętrzności świata, lecz poetycką medytacją nad wewnętrznymi stanami bohaterów. Tak więc ulice, błyski asfaltu, zaułki przedmieścia nie są widokówkami Belgradu, lecz wizjami, które noszą w sobie główni bohaterowie. Przedmioty, materialna zawartość kadrów komponują się tu z fizycznego kontekstu, w którym poruszają się bohaterowie, ale barwa i wizualny rytm tego ruchu są ściśle powiązane z ich wnętrzem, z funkcjonowaniem w lirycznym, subiektywnym świecie…” – pisał jeden z krytyków.