Klara za udział w aferze gospodarczej zostaje skazana na dożywocie. Z własnego wesela trafia do więzienia, rodzi dziecko, które zostaje oddane pod opiekę teściowej. Klara oswaja się z więzienną rzeczywistością, z permanentną obecnością współwięźniarek o różnych charakterach. Podlega wpływom funkcjonariuszek usiłujących podporządkować sobie uwięzione kobiety. Przybycie studentki Justyny i jej postawa otwiera oczy Klarze. Zaczyna pojmować konieczność walki o godność i o prawa do dziecka. Kiedy kara dożywocia zostaje zamieniona na dwadzieścia pięć lat, Klara stara się o uzyskanie pozwolenia na opiekę nad chorym dzieckiem.

Film jest oparty na autentycznym zdarzeniu, pokazuje bez retuszu życie za kratami. Dramat pobudza do refleksji na temat granic wolności ludzkiej, sprawiedliwości i istoty człowieczeństwa.

Jan Słodowski, Leksykon polskich filmów fabularnych, Warszawa 1996