Akcja filmu rozgrywa się na początku 1945 roku. Z przejeżdżającego przez Drezno transportu więźniów ucieka młody Polak. W mieście znajduje bezpieczną kryjówkę, jednak wieczorem rozpoczyna się dywanowy nalot lotnictwa alianckiego. Piotr cudem uchodzi z życiem, podobnie jak przypadkowo spotkana przez niego młoda Niemka, z którą próbuje wydostać się ze zniszczonego doszczętnie miasta. Satysfakcja odczuwana początkowo przez Piotra z powodu zagłady niemieckiego miasta ustępuje stopniowo ludzkiemu współczuciu dla niewinnie cierpiących ludzi i bezpowrotnie zniszczonych bezcennych zabytków europejskiej kultury. Takie jest właśnie przesłanie filmu, który nie stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego w ogóle doszło do takiej akcji militarnej pod sam koniec wojny, podczas kiedy Drezno nie miało istotnego znaczenia strategicznego. Twórca, który oglądał te wydarzenia na własne oczy, porusza w swoim dziele problem nienawiści, która może zniszczyć sumienie każdego człowieka i której przezwyciężenie jest najważniejsze, by uchronić w sobie ludzkie uczucia i nie pozostawać obojętnym na nieszczęście innych, bez względu na poglądy czy narodowość.