Czołówka
- Tytuł oryg.:
- Zabij to i wyjedź z tego miasta
- Rodzaj:
- Film
- Kraj produkcji:
- Polska
- Rok produkcji:
- 2019
- Reżyseria:
- Mariusz Wilczyński
- Scenariusz:
- Mariusz Wilczyński
- Scenografia:
- Mariusz Wilczyński
- Montaż:
- Jarosław Barzan
- Muzyka:
- Tadeusz Nalepa
- Obsada:
- Andrzej Wajda, Daniel Olbrychski, Małgorzata Kożuchowska, Krystyna Janda, Anna Dymna , Andrzej Chyra, Magdalena Cielecka, Maja Ostaszewska, Barbara Krafftówna, Marek Kondrat, Irena Kwiatkowska
- Czas trwania:
- 88 min.
Opis filmu
Niezwykły film animowany, który powstawał przez 14 lat i został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami, m.in. Złotymi Lwami na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Był to pierwszy w historii tej imprezy przypadek, by główną nagrodę zdobyła animacja.
Wilczyński tworzy uniwersalną opowieść o przemijaniu, w którą wplata wątki autobiograficzne: relacji z matką, wspomnień z dzieciństwa, wrastania w tkankę miasta. W Zabij to panuje swoisty bezczas, pozwalający wierzyć, że bliscy, którzy już nie żyją, wciąż są wśród nas. Przypominają nam o nich konkretne gesty, dźwięki, dialogi. Dzięki temu – jak sugeruje autor – możemy radzić sobie z dopadającą nas samotnością. Animacja staje się tu magicznym medium, pozwalającym Wilczyńskiemu wskrzesić tych, za którymi tęskni i by mógł wypowiedzieć do nich z ekranu słowa i poruszyć sprawy, o których nie zdążył porozmawiać z nimi w rzeczywistości.
Jedną z takich osób, którą autor wspomina jest muzyk Tadeusz Nalepa. Jego kompozycje tworzą całą warstwę muzyczną filmu, która poprzez swój bluesowy charakter, wprowadza nastrój nieśpieszności i melancholii. A głos samego Nalepy wybrzmiewa z ekranu, dzięki archiwalnym, prywatnym nagraniom. Zresztą Zabij to przywołuje głosy wielu osób bardzo ważnych dla polskiej kultury, które już nie żyły w momencie premiery filmu: Ireny Kwiatkowskiej, Andrzeja Wajdy czy Gustawa Holoubka. One również pochodzą z archiwalnych nagrań, ale słyszane teraz w filmie Wilczyńskiego naprawdę pozwalają uwierzyć, że czas można oszukać, że można ożywić pamięć o tych, których nie ma, a którzy przecież wciąż są.