Film jest dramatem psychologicznym, ukazującym schizofreniczny rozpad osobowości młodej dziewczyny. Reżyser nie docieka w filmie przyczyn zagubienia i poczucia osamotnienia kobiety. Kamera rejestruje jej codzienne życie, ukazuje jej lęki i ciągłe poczucie zagrożenia. Obok maestrii reżyserskiej Polańskiego i imponującej pomysłowości projektów scenograficznych, film dużo zawdzięcza fascynującej kreacji Catherine Deneuve.