Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej

04.09.2014

W tym roku mija 90. rocznica urodzin jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów – Stanisława Różewicza. Na przełomie lat 50-tych i 60-tych, w czasie gdy przedstawiciele nurtu „szkoły polskiej” realizowali filmy rozrachunkowe o tematyce wojennej, Różewicz tworzył swój własny język mówienia o rzeczywistości. Reżyser specjalizował się w kameralnych dramatach opowiadający o losach zwykłych, prostych ludzi, które stanowiły pretekst do ukazania uniwersalnych i ważkich tematów. Wspólnie z bratem, poetą Tadeuszem Różewiczem, napisał scenariusze do kilku swoich filmów, m.in.: „Świadectwo urodzenia”, „Echo”, „Piwo”. Od 1 do 27 września zaprezentujemy najważniejsze dzieła autorstwa Stanisława Różewicza, wśród których znajdą się: „Westerplatte”, „Wolne miasto”, „Drzwi w murze”, „Anioł w szafie” i „Samotność we dwoje”.

Wydarzeniu towarzyszy multimedialna wystawa „Stanisław Różewicz - reżyser na planie”, która ukazuje artystę w trakcie pracy, odkrywając przed widzami tajemnice „różewiczowskiego” planu filmowego. Wystawę tworzą unikatowe fotosy i robocze zdjęcia, pochodzące ze zbiorów Fototeki Filmoteki Narodowej, do kluczowych filmów w twórczości Różewicza. Wystawę można oglądać od 10 września (środa) w rotundzie Iluzjonu do końca miesiąca, w godzinach pracy kina. Na wystawę WSTĘP WOLNY!

Świadectwo urodzenia - Kropla krwi, (1961)

Stanisław Różewicz, reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, założyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu TOR. Urodził się w 1924 roku w Radomsku, jako młodszy brat dwóch poetów – Tadeusza i Janusza. Pracę w filmie rozpoczął asystując u takich reżyserów jak Leonard Buczkowski, Jerzy Zarzycki, Wojciech J. Has. Pełnometrażowym debiutem Stanisława Różewicza był film „Trudna miłość” z 1953 roku. W jego dorobku reżyserskim znalazły się m.in. takie filmy jak: „Wolne miasto”,„Miejsce na ziemi”, „Świadectwo urodzenia”, „Głos z tamtego świata”, „Piekło i niebo”, „Westerplatte”,„Samotność we dwoje”, „Drzwi w murze”, „Pasja”,„Ryś”, „Pensja pani Latter” i „Kobieta w kapeluszu”.

Piekło i niebo, (1966)

Stanisław Różewicz stworzył swój własny język filmowy. Styl jego filmów wyrażał się w prostocie przekazu, oszczędnej refleksyjności i emocjonalności, w dyskrecji nastroju. W zasadzie za każdym razem tworzył kameralne dramaty, w którym tak dobierał środki wyrazu, aby przedstawione zdarzenia z życia zwykłych ludzi w naturalny sposób wyrażały uniwersalne i ważne problemy. W jego filmach przeważało zainteresowanie wewnętrzną sferą ludzkich uczuć i przemian. Ostatni film fabularny pod tytułem „Nocny gość” powstał w 1989 roku.

Kobieta w kapeluszu, (1984)

Filmy Stanisława Różewicza były nagradzane na wielu międzynarodowych festiwalach, między innymi w Cannes, Wenecji i San Sebastian. Podczas 33. FPFF w Gdyni został uhonorowany Platynowymi Lwami za całokształt twórczości. Ostatnie lata życia poświęcił pracy dokumentalisty. Zmarł 9 listopada 2008 roku.

PLAN PROJEKCJI:

Wolne miasto 01.09.2014, godz 17:45 Sala Mała Czarna
Westerplatte 01.09.2014, godz 20:00 Sala Stolica Polska Kronika Filmowa
Ryś 02.09.2014, godz 20:30 Sala Mała Czarna
Anioł w szafie 03.09.2014, godz 17:45 Sala Mała Czarna
Drzwi w murze 04.09.2014, godz 17:45 Sala Mała Czarna
Kobieta w kapeluszu 05.09.2014, godz 20:00 Sala Mała Czarna
Samotność we dwoje 27.09.2014, godz 18:30 Sala Mała Czarna