W maju w kinie Iluzjon odbył się przegląd twórczości Staleya Kubricka zorganizowany w związku z obchodzoną w tym roku 15. rocznicą śmierci Mistrza, a także prezentowaną w Muzeum Narodowym w Krakowie wystawą poświęconą Stanleyowi Kubrickowi (maj-wrzesień 2014 r.). Widzowie obejrzeli 6, spośród 13 zrealizowanych przez Mistrza dzieł: „Lolitę”, „2001: Odyseję kosmiczną”, „Mechaniczną pomarańczę”, „Lśnienie”, „Full Metal Jacket” i „Barryego Lyndona”.

Ale to nie koniec przygody z twórczością Stalnleya Kubricka. Na specjalne życzenie Widzów „2001” Odyseję kosmiczną” oraz „Mechaniczną pomarańczę” wyświetlimy ponownie 12 czerwca.

Ponadto dla wszystkich fanów twórczości Stanley Kubricka, przygotowaliśmy niespodziankę. W czerwcowym repertuarze pokażemy filmy, które najbardziej cenił reżyser. Swoją dziesiątkę zdradził na łamach magazynu „Cinema”, w której znalazły się:

1. „Wałkonie” Federico Felliniego (1953), 2. „Tam, gdzie rosną poziomki” Ingmara Bergmana (1957), 3. „Obywatel Kane” Orsona Wellesa (1941), 4. „Skarb Sierra Madre” Johna Hustona (1948), 5. „Światła wielkiego miasta” Charliego Chaplina (1931), 6. „Henryk V” Laurence’a  Oliviera (1944), 7. „Noc” Michelangelo Antonioniego (1961), 8. „The Bank Dick” W. C. Fieldsa (1940), 9. „Roxie Hart” Williama Wellmana (1942) i wreszcie 10. „Aniołowie piekieł” Howarda Hughesa (1930).

W kinie Iluzjon w dniach 2-27 czerwca wyświetlimy 7 spośród 10 filmów owego zestawienia. Przegląd uzupełnimy dziełami docenianych przez Kubricka twórców: Charlie Chaplina, Fritza Langa, Eli Kazana, Eisensteina i Max Ophülsa, które Kubrick w młodości godzinami oglądał w Museum of Modern Art w Nowym Jorku.

Wiele filmów Kubricka zawiera w sobie nawiązania do dzieł, które cenił. Zachęcamy zatem do poznawania ulubionych filmów reżysera i poszukiwania inspiracji Kubricka.

Plan projekcji:

M - morderca 02.06.2014, godz 18:00 Sala Stolica
Aleksander Newski 02.06.2014, godz 20:15 Sala Mała Czarna
Tam, gdzie rosną poziomki 02.06.2014, godz 20:15 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Madame de... 03.06.2014, godz 17:45 Sala Stolica
Obywatel Kane 03.06.2014, godz 20:00 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Goście 05.06.2014, godz 17:45 Sala Stolica
Obywatel Kane 07.06.2014, godz 17:45 Sala Stolica
M - morderca 07.06.2014, godz 20:15 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Światła wielkiego miasta 08.06.2014, godz 15:00 Sala Stolica
Noc 08.06.2014, godz 19:45 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Wałkonie 09.06.2014, godz 17:45 Sala Stolica
Aleksander Newski 09.06.2014, godz 20:00 Sala Stolica  Polska Kronika Filmowa
Skarb Sierra Madre 10.06.2014, godz 17:45 Sala Stolica
Madame de... 10.06.2014, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Goście 11.06.2014, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Dom pani Tellier 14.06.2014, godz 15:15 Sala Mała Czarna
Noc 14.06.2014, godz 17:00 Sala Stolica
Skarb Sierra Madre 14.06.2014, godz 20:00 Sala Mała Czarna
Tam, gdzie rosną poziomki 15.06.2014, godz 18:15 Sala Stolica
Wałkonie 16.06.2014, godz 18:00 Sala Mała Czarna
Dom pani Tellier 27.06.2014, godz 17:45 Sala Stolica

Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej

ul. Narbutta 50a

Kasa kina: 22 462 72 60;iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl

---

Stanley Kubrick, amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy, jest jedną z najwybitniejszych postaci światowego kina. Mimo iż nigdy nie odebrał wykształcenia filmowego, jego produkcje odznaczają się niezwykłą dojrzałością tak w sferze wizualnej, jak i w warstwie przekazu. Urodzony 26 lipca 1928 roku w Nowym Jorku Kubrick karierę swą rozpoczynał od fotografii. W wieku trzynastu lat został najmłodszym w historii fotoreporterem prestiżowego magazynu „Look”. Braki w wykształceniu filmowym nadrabiał częstymi wizytami w Museum of Modern Art, w którym całe godziny spędzał oglądając filmy Chaplina, Eisensteina, Fritza Langa czy Maxa Ophülsa.

Podczas trwającej ponad czterdzieści lat kariery, reżyser, nakręcił zaledwie 13 filmów fabularnych. Kilka z nich, będących intrygującą mieszanką wizjonerstwa, ekscentryzmu i kontrowersji, uznano za największe arcydzieła w historii kinematografii. Pracę w filmie Kubrick zaczynał jako twórca filmów dokumentalnych - „Dzień walki” (1951), „Latający ojczulek” (1951), jednak szybko znudziła mu się forma dokumentu i  już dwa lata później zadebiutował średniometrażowym fabularnym dramatem wojennym – „Strach i pożądanie” (po latach niezadowolony z efektu reżyser chciał zniszczyć wszystkie kopie filmu, na szczęście ocalała jedna). Kolejne fabuły „Pocałunek mordercy” i „Zabójstwo” zyskały pochlebne recenzje krytyki i otworzyły artyście drzwi do kariery filmowej. Kubrick był twórcą nie ograniczającym się do jednego czy dwóch gatunków filmowych, ale zawsze pozostawał wierny pewnym motywom będącym odzwierciedleniem jego pesymistycznej filozofii.

W jego filmografii znajdują się zarówno filmy obyczajowe: jak ekranizacja powieści Vladimira Nabokova „Lolita” czy kontrowersyjne „Oczy szeroko zamknięte” z 1999 roku, których premiery artysta nie doczekał; jak i kino science – fiction, a wśród tego gatunku - czarna komedia „Dr Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę”, „2001: Odyseja kosmiczna” - zaliczany do miana najwybitniejszych dzieł w historii kinematografii światowej, będący przełomem w dziedzinie efektów specjalnych, a przede wszystkim wspaniałą impresją na temat istoty człowieczeństwa i egzystencji ludzkości we wszechświecie. I wreszcie - „Mechaniczna pomarańcza” przedstawiający niedaleką przyszłość obraz będący swego rodzaju „baletem przemocy” pełnym śmiałych, kontrowersyjnych scen erotycznych i brutalności, o których realizacji po dziś dzień krążą legendy.

Niewątpliwie jednak najważniejsze w twórczości Kubricka zdają się być filmy zaliczane do nurtu kina wojennego. Wojna, wraz ze wszystkim co niosła ze sobą - szaleństwem, morderczą logiką, brutalnością, dehumanizacją jednostki, a z drugiej strony patosem i heroizmem od zawsze fascynowała reżysera. Począwszy od wspomnianego już średniego metrażu „Strach i pożądanie”, poprzez kino historyczne w postaci „Spartakusa” realizowanej, w zastępstwie za Anthony’ego Manna, historii wojny niewolniczej lat 74-71 p.n.e., „Barry’ego Lyndona” (nagrodzonego Oscarem za zdjęcia, kostiumy i scenografię i muzykę) opowiadającego gorzkie losy młodzieńca w Anglii epoki wojny siedmioletniej szukającego swego miejsca w społeczeństwie, czy „Ścieżek chwały” przedstawiających koszmar I wojny światowej, aż po bardzo bliskie reżyserowi wydarzenia wojny Wietnamskiej zobrazowane w kultowym obrazie „Full Metal Jacket”. Również dwa niezrealizowane scenariusze Kubricka dotyczyły tematyki wojennej. Pierwszy z nich „Napoleon”, planowany jako 3-godzinny monumentalny fresk historyczny o życiu i śmierci jednego z największych strategów w historii, nie został zrealizowany z powodu wycofania funduszy przez wytwórnię. Z realizacji drugiego projektu „Aryjskie papiery”, opowiadającego o Holocauście, mimo wybranej już obsady, Kubrick zrezygnował sam, gdyż jego realizacja zbiegła się z powstaniem „Listy Schindlera” Stevena Spielberga.

Omawiając twórczość Kubricka nie można pominąć najbardziej przewrotnego w jego twórczości obrazu, jakim jest ekranizacja prozy Stephena Kinga - „Lśnienie”. Obecnie uznawany za kultowy i jeden z najchętniej oglądanych przez widzów filmów grozy, w 1981 roku otrzymał 2 nominacje do Złotej Maliny dla najgorszego reżysera i aktorki pierwszoplanowej. Prawdziwą legendą obrosła już historia współpracy na planie duetu Kubrick-Nicholson. Setki dubli, atmosfera zamknięcia doprowadzająca niemal cała ekipę do szaleństwa, ponad 400 tysięcy metrów naświetlonej taśmy filmowej, z której ostatecznie wykorzystano zaledwie 1 procent, doprowadziły do powstania niezwykle wiarygodnego dramatu psychologicznego opowiadającego o popadaniu w obłęd jednostki tracącej fundament ludzkiej egzystencji – miłość, solidarność, porozumienie. Film, który paradoksalnie jest najbardziej autobiograficznym dziełem Kubricka, zmagającego się poprzez realizację filmów z własnymi demonami, po dziś dzień wywołuje dreszcz niepokoju w najbardziej nieczułych na filmowe emocje widzach.

Stanley Kubrick zmarł 7 marca 1999 roku, nie dokończywszy pracy nad ostatnim swoim obrazem zatytułowanym „Oczy szeroko zamknięte”.